Gdy dowiedziałam się ze moje dziecko jest głuche to wstydziłam się tego, gdy jechałam po starsza córkę do przedszkola to małej ściągałam aparaty słuchowe. Przez gardło mi nie przechodziło, aby powiedzieć komuś że moje dziecko nie słyszy. Z początku nie mogłam sobie z tym poradzić. Wtedy dobrze się czułam jedynie w Fundacji, w Kajetanach,u lekarza - po prostu przy osobach które znają ten temat.
Bardzo się męczyłam, wiec poszłam do psychologa, kilka wizyt pomogło mi zaakceptować moje dziecko, chociaż częściowo. Gdy Hela miała już pierwszy implant (9miesiecy) juz si ego nie wstydziłam,ale musiało minąć trochę czasu aby do tego dojrzeć.
Dzisiaj nie wstydzę się już niedosłuchu mojego dziecko,ani jej procesorów
